Εφέτος ήταν μία “Τρελή” χρονιά εκτιμήσεων, καθότι είχαμε επαναφορά συντελεστών και πρώτη εφαρμογή ελάχιστης βάσης εισαγωγής. Με βάση τις περισσότερες εκτιμήσεις αναλυτών επροβλέποντο άνοδοι ειδικά στο 2^ο και 3^ο πεδίο ακόμη και 1000 μορίων στις περιζήτητες σχολές! Μελετώντας ήδη εδώ και δύο χρόνια τη μέθοδο εκτίμησης βάσεων, έβγαλα τα εξής συμπεράσματα για τη μεθοδολογία που ακολουθούν ( επί το ακριβέστερον – δεν ακολουθούν ) συνήθως οι αναλυτές:
Εξάγουν τον μέσο όρο βαθμολογίας ανά πεδίο και τον συγκρίνουν με τον αντίστοιχο περισινό. Αν για παράδειγμα ο μέσος όρος από 11,00 έχει γίνει 11,20 τότε αυτό μεταφράζεται σε αύξηση 200 μορίων – υποτίθεται σε όλες τις βάσεις! Φυσικά αυτό είναι ένα λογιστικό λάθος από εκ του προχείρου εκτίμηση.

    Μία άλλη μέθοδος την οποία ακολουθούν είναι η σύγκριση του πλήθους γραπτών πάνω από ένα τμήμα, π.χ. Νομικής Αθηνών ανάμεσα στα δύο έτη, τρέχον και παρελθόν. Αν για παράδειγμα βρουν περισσότερα 1000 γραπτά, τα διαιρούν χοντρικά με το πλήθος των εισακτέων σε αυτό το εύρος και συμπεραίνουν – ότι συμπεραίνουν.

    Αυτές είναι προχειρότητες οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν σαν αποτέλεσμα τερατώδεις αποκλίσεις. Εφέτος ειδικά έγινε και ένα άλλο τραγικό λάθος από πολλούς εκτιμητές, συγκεκριμένα συγκρίθηκαν οι φετινές επιδόσεις με τις περσινές νέου συστήματος μόνον, ενώ περίπου 10% επιπλέον πέρυσι ήταν εξεταζόμενοι παλαιού συστήματος. Παρέλειψαν δηλαδή να κάνουν την αναγωγή των περισινών νέου συστήματος επί του συνόλου. Συγκρίνοντας φετινά πλήθη σε σχέση με λιγότερα το δέοντος περσινά, βγήκε το συμπέρασμα ότι έχουμε δραματικά υψηλή αύξηση καλύτερων γραπτών ενώ η πραγματικότητα ήταν ότι είχαμε αρκετή και όχι δραματικά υψηλή αύξηση καλύτερων γραπτών.

    Αναφορικά και δια ταύτα: Στο 1^ο επιστημονικό πεδίο υπήρξαν εκτιμήσεις ανόδου στις Νομικές της τάξης των 400 μορίων ενώ ο αλγόριθμος που χρησιμοποίησα μου έβγαζε άνοδο π.χ. για Νομική Αθήνας το πολύ 100 μορίων όπως και επαληθεύτηκε με άνοδο ακριβώς 100 μορίων!

    Στο 2^ο επιστημονικό πεδίο προβλέφθηκαν άνοδοι ομοίως της τάξης των 1000 μορίων ενώ ο αλγόριθμος για π.χ. τους Μηχανολόγους ΕΜΠ μου έβγαζε 300 έως 400 μόρια άνοδο – τελικά ήταν 492.

    Στο 3^ο επιστημονικό πεδίο προβλέφθηκαν επίσης τερατώδεις άνοδοι για τις σχολές Ιατρικής ενώ ο αλγόριθμος π.χ. για Ιατρική Αθήνας μου έβγαζε περί τα 500 μόρια άνοδο και τελικά ήταν 576.

    Στο 4^ο επιστημονικό πεδίο προβλέφθηκαν άνοδοι 500 μορίων και βάλε. Ο αλγόριθμος όμως για π.χ. για το Οικονομικό ΣΣΑΣ μου έβγαζε άνοδο 100 μορίων και τελικά τόσο ήταν ακριβώς!

    Ο αλγόριθμος εκτίμησης βάσεων κάθε χρόνο βελτιώνεται γιατί “μαθαίνει” τη συμπεριφορά ενός τμήματος π.χ. εάν έχει ανοδικές τάσεις ζήτησης ή πτωτικές. Λαμβάνει επίσης υπόψη πλήθος άλλων παραμέτρων όπως μεταβολές διαθέσιμων θέσεων, στατιστικά επιδόσεων υποψηφίων, EBE, κ.λ.π. Ο αλγόριθμος ως λογισμικό χρησιμοποιεί την ίδια τεχνολογία που χρησιμοποιείται από τους brokers για εκτίμηση μεταβολών τιμών χρηματιστηρίων. Ως εκπαιδευόμενος αλγόριθμος κάθε χρόνο έχει περισσότερη προστιθέμενη πείρα και γίνεται πιο “σοφός”

    Βέβαια, θα αναρωτηθεί κανείς πιο το όφελος του να εκτιμούμε από νωρίς τη διακύμανση των βάσεων. Η απάντηση βρίσκεται στους ίσως και εκατοντάδες αγχωμένους γονείς που μου τηλεφώνησαν: Καταπραΰνεται το άγχος και γίνονται επιπλέον ρεαλιστικότερες επιλογές στο μηχανογραφικό.

του Κ. Παπαγιαννούλη

   ΠΑΘΟΣ -  ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ - ΑΓΟΡΑ   -   ΠΟΛΗ   -   ΠΟΡΤΑ

1. Πρώτος παράγοντας είναι το ΠΑΘΟΣ. Θέλουμε παθιασμένα την αρχιτεκτονική ή τρελαινόμαστε στην ιδέα να γίνουμε ψυχολόγοι. Όταν μιλάμε για πάθος πρέπει να είναι ομολογούμενο και πανηγυρικά εκδηλωμένο. Χαρακτηριστικό του Πάθους είναι ότι δεν δημιουργήθηκε ξαφνικά μέσα σε μερικές μέρες αλλά είναι μία σταθερή επιλογή ετών. Για να αποδειχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει ο υποψήφιος να συζητάει συχνά γι’αυτό και να είναι καλά καταρτισμένος . Αν δεν υπάρχει τέτοιο «ΠΑΘΟΣ» - πράγμα σύνηθες - τότε δεν το λαμβάνουμε υπόψη και προχωρούμε στην επόμενη επιλογή.

2. Σημαντικές εδώ είναι οι ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ του υποψηφίου. Αν ενδιαφερόμαστε για πληροφορική, θα πρέπει να έχουμε εμπειρία από κάποιο δημοφιλές πρόγραμμα υπολογιστή όπως τα προγράμματα γραφιστικής ή η σουίτα του Office. Αν ενδιαφερόμαστε για ψυχολογία, θα πρέπει να μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον κάποιο δημοφιλές πείραμα ψυχολογίας, αν ενδιαφερόμαστε για μηχανολογία θα πρέπει να έχουμε καλή τεχνική αντίληψη κ.λ.π.

 

3. Συλλέγουμε πληροφορίες των τμημάτων που μας ενδιαφέρουν από την προηγούμενη επιλογή σε σχέση με την ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Έτσι δεν βάζουμε ποτέ πράσινο στους φιλολόγους –αυτοί μόνο κόκκινο – πορτοκαλί θα μπορούσαν να έχουν – βάζουμε όμως πράσινο στους νοσηλευτές, στα τουριστικά, στη βιοτεχνολογία, στην πληροφορική, εφόσον μας ενδιαφέρουν ως επιλογή γενικώς, εφόσον δηλαδή έχουν ήδη κόκκινο – πορτοκαλί.

4. Με το χαρακτηρισμό «ΠΟΛΗ» εννοούμε τις πόλεις επιλογής όχι μόνο λόγω συγκατάθεσης των γονέων αλλά και λόγω επιπέδου σπουδών.  Ένας απλός τρόπος αποσαφήνισης είναι αν θα φοιτούσαμε στο αντίστοιχο τμήμα αν βρισκόταν στην πόλη μας. Αν η απάντηση είναι ναι, τότε το σημειώνουμε με μπλε. Καλό είναι εδώ να έχουμε εντρυφήσει σε περισσότερες πληροφορίες του τμήματος, όπως αν είναι έτοιμο για κλείσιμο, πόσα μέλη Δ.Ε.Π. έχει, αν εκπονεί ερευνητικά προγράμματα που συνδέονται με αγορά εργασίας, τα μεταπτυχιακά προγράμματα που προσφέρει κ.λ.π. Επίσης επιλέγουμε την «ΠΟΛΗ» και σύμφωνα με τη δυνατότητα μετεγγραφής από αυτήν εφόσον υπάρχει αντίστοιχο τμήμα στη δική μας πόλη. Αν η οικογένεια δεν μπορεί να καλύψει άλλη πόλη, βάζουμε μπλε μόνο στη δική μας πόλη.

5. Με το χαρακτηρισμό  «ΠΟΡΤΑ» εννοούμε τις τυχόν μισανοιγμένες πόρτες που υπάρχουν και εφόσον υπάρχουν. Έτσι αν για παράδειγμα έχουμε οικογενειακώς κάποιο τουριστικό κατάλυμα, σημειώνουμε με κίτρινο τα τουριστικά. Αν η μαμά έχει φροντιστήριο, σημειώνουμε κάποιο εκπαιδευτικό επάγγελμα. Αν ο θείος είναι διευθυντής σε κάποια εφοπλιστική επιχείρηση, σημειώνουμε με κίτρινο τα ναυτιλιακά κ.λ.π.

 

 

του Κ. Παπαγιαννούλη

   Κάθε χρόνο παίρνουν πτυχίο περίπου 3500 φιλόλογοι (μετά τις διαρροές). Αρχίζουν συνήθως να απασχολούνται με υποτιμολογημένα ιδιαίτερα και αργότερα ίσως σε κάποιο φροντιστήριο. Συνήθως, οι ψηφιακές τους δεξιότητες είναι μέτριες και περιορίζονται στο χειρισμό του word αποκλειστικά. Με τον όρο ψηφιακές δεξιότητες εννοούμε την ψηφιακή παιδεία στην οποία υστερούν σχεδόν όλοι οι Έλληνες..

   Έτσι, δεν διδάχτηκαν ψηφιακά εργαλεία όπως το Grammarly, το Bazzsumo, ή ακόμη επί το Ελληνικότερον, το Lexigram. Όπως όλα τα Ελληνόπουλα, δεν διδάχτηκαν πώς να συγκρίνουν περιεχόμενα on line, πώς να αναζητούν infographics, πώς να στήνουν ένα εξελίξιμο και παραγωγικό προφίλ στο linkedin. Είναι σύνηθες φαινόμενο, να αλλάζουν σελίδα με το enter και να μη γνωρίζουν πώς να δημιουργούν ενότητες, υποσημειώσεις, bookmarks και άλλα. Αυτό οφείλεται στην ελλιπή Ελληνική ψηφιακή παιδεία αλλά και στη σχετική αποστροφή για την ψηφιακή τεχνογνωσία εν γένει.

   Όμως, με την εξέλιξη του διαδικτύου, εμφανίζεται μία ευκαιρία για τους φιλόλογους που αγαπούν το γράψιμο και έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ελκυστικό περιεχόμενο. Επιχειρήσεις και Οργανισμοί στους ιστότοπους τους, ολοένα και περισσότερο περιλαμβάνουν blogs. Ο μηχανισμός εδώ είναι ο εξής: Το περιεχόμενο των blogs ανανεώνεται συνήθως ανά εβδομάδα ή ανά μήνα αλλά μπορεί και σε συχνότερη από εβδομαδιαία βάση. Με το νέο άρθρο του blog γίνεται κατόπιν χορηγούμενη προβολή σε facebook, Pinterest, Linkedin και άλλα social media. Για παράδειγμα, ένας τουριστικός οργανισμός αναρτά νέο άρθρο στο blog του με τίτλο
‘’Ένα ανεξερεύνητο πρωτόγονο χωριό στην εποχή του χαλκού’’ Προκαλείται έτσι το ενδιαφέρον μέσα από τη χορηγούμενη προβολή, ώστε ο επισκέπτης να μπει στον ιστότοπο με γέφυρα πάντα τα social. Όταν θα μπει, θα αποδεχτεί την πολιτική των cookies και θα μαρκαριστεί από το back end του ιστότοπου, ως ενδιαφερόμενος για γεωγραφικές αναζητήσεις.

   Αν αντιθέτως, ο οργανισμός έκανε χορηγούμενη διαφήμιση προσκαλώντας τους επισκέπτες των social, να  αγοράσουν πακέτα ταξιδιών, δεν θα έμπαινε κανείς. Ένα άλλο όφελος που έχουν οι ιστότοποι από τα blogs είναι οι εισερχόμενοι σύνδεσμοι (links) που δημιουργούνται από άλλους ιστότοπους προς το περιεχόμενο τους, πράγμα το οποίο ανεβάζει τη σειρά ranking στις μηχανές αναζήτησης. Επιπρόσθετα, η ανανεωσιμότητα του περιεχομένου, καθώς και η επισκεψιμότητα είναι βασικοί παράγοντες για υψηλό ranking.

   Προτείνουμε λοιπόν στους φιλόλογους να βελτιώσουν αφενός τις ψηφιακές τους δεξιότητες και εφόσον αγαπούν το γράψιμο να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για την προσοδοφόρα αυτή δραστηριότητα. Μία συνήθης αμοιβή για 4 blogs το μήνα σε έναν ευρωπαϊκό ιστότοπο αμείβεται περίπου 300 Ευρώ. Στην Ελλάδα τα ποσά είναι χαμηλότερα με ανοδικές τάσεις. Επειδή όπως σε όλους τους τομείς υπάρχει καθυστέρηση στην εν Ελλάδι ανάπτυξη, προτείνουμε να βγείτε μπροστά ώστε με την πλήρη Ελληνική ανάλογη ζήτηση να μπορέσετε να κυριαρχήσετε. Αν έχετε τη δεξιότητα συγγραφής σε ξένη γλώσσα, τότε μπορείτε να προβληθείτε σε δημοφιλείς ιστότοπους για freelancers όπως οι  www.toptal.com    www.upwork.com   www.peopleperhour.com   www.meero.com

   Στους ιστότοπους αυτούς μπορείτε να δείτε πως προβάλλονται ανάλογες υπηρεσίες από συγγράφοντες στο εξωτερικό. Όσοι δραστηριοποιούνται σε τέτοιες υπηρεσίες λέγονται συνήθως content writers ή content makers. Με τον όρο blogger συνήθως εννοείται κάποιος που συγγράφει για την προσωπική του σελίδα. Ευχόμαστε να διευρύνετε τις υπηρεσίες σας με τον τρόπο που σας προτείναμε, καθώς επίσης σας ευχόμαστε γόνιμες ψηφιακές δραστηριοποιήσεις.

του Κ. Παπαγιαννούλη

  Βρισκόμαστε στον Μάρτιο του 2020 Η απαγόρευση μετακινήσεων λόγω εξάπλωσης του ιού covid-19 διευρύνεται. Οι περισσότερες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και αρκετές σχετιζόμενες με λιανεμπόριο μετακυλύουν τις υπηρεσίες τους σε διαδικτυακή εξυπηρέτηση πελατών αφενός και τηλεργασία προσωπικού αφετέρου.

Αυτό, αρχικά εισπράττεται ως είσοδος σε νέα νοοτροπία εργασίας, εξοικείωση με τεχνολογία κ.α. Όμως ο εργασιακός μετασχηματισμός έχει ένα άλλο νέο πυρήνα!   Εδώ και 6 χρόνια, στις εισηγήσεις μας σε ημερίδες επαγγελματικού προσανατολισμού, πάντα τονίζαμε τον επερχόμενο βίαιο μετασχηματισμό των επαγγελμάτων ως προς τη νομική τους υπόσταση. Συγκεκριμένα, προβλέψαμε, ότι στο μέλλον οι εργαζόμενοι θα είναι όλοι σχεδόν ελεύθεροι επαγγελματίες. Οι εξαρτημένες θέσεις εργασίας σχεδόν θα εκμηδενιστούν με εξαίρεση ίσως τις δημόσιες υπηρεσίες.  

Η τάση αυτή την οποία προβλέψαμε, στηρίχτηκε στα εξής δεδομένα: Η τεχνολογία παρέχει τη δυνατότητα της τηλεργασίας εδώ και 15 χρόνια τουλάχιστον, όμως τώρα τα ευρυζωνικά δίκτυα μπορούν να καλύψουν όλες τις απαιτήσεις. Οι επιχειρήσεις αναζητούν πάντα τρόπους μείωσης του εργασιακού κόστους και με τον τρόπο αυτό απαλλάσσονται από τις εργοδοτικές εισφορές. Οι επιχειρήσεις μειώνουν τα έξοδα εγκαταστάσεων προσωπικού, μισθώματα, εξοπλισμός κ.λ.π.   Οι εργαζόμενοι θα βλέπουν πλέον τις επιχειρήσεις σαν πελάτες τους και όχι σαν εργοδότες τους. Η δέσμευση που θα έχουν είναι η ιδιωτική σύμβαση συνεργασίας.

Προς το παρόν οι εργασιακές σχέσεις με προσωπικό εξαρτημένης εργασίας το οποίο εργάζεται εξ’ αποστάσεως βρίσκονται σε γκρίζες ζώνες ως προς τη νομική τους κάλυψη. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα του υπουργείου εργασίας, όπου επισημοποιήθηκε αμοιβή εξαρτημένης εργασίας εξ΄αποστάσεως για την κάλυψη αναγκών των επιχειρήσεων. Περιττεύει να σχολιάσουμε πόσο γκρίζες είναι εδώ οι νομικές ζώνες επί του παρόντος.   Η παραπάνω πρόβλεψη με παγκοσμιοποιημένα χαρακτηριστικά ανήκει στη γενικότερη κατηγορία του  BUSINESS OUTSOURCING , που σημαίνει, ότι οι επιχειρήσεις θα αναζητούν εξωτερικούς συμβεβλημένους συνεργάτες για τις επιμέρους εργασίες τους σε αντικατάσταση προσωπικού εξαρτημένης εργασίας. Η δεύτερη σημαντική πρόβλεψη αφορά στη λεγόμενη SHARING ECONOMY .

 Σύμφωνα με την τάση αυτή, όλοι πλέον θα έχουν τη δυνατότητα εισοδήματος, έχοντες ή μη έχοντες κεφάλαιο, έχοντες ή μη έχοντες περιουσιακά στοιχεία. Η αρχή έγινε με διαμεσολαβητικές πλατφόρμες όπως η Airbnb και το Uber για τα οποία προϋποτίθεται η ύπαρξη οικήματος ή οχήματος, όμως επεκτείνεται τάχιστα και στους μη έχοντες, όπως ενδεικτικά αναφέρουμε το peopleperhour.com, το toptal.com, το starofservice.com, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα για εισόδημα σε όλους όσους θέλουν να γίνουν freelancers.   Στον προσφιλή μας κλάδο των φροντιστών, ίσως αυτό να σημαίνει ανησυχητικά μαντάτα, καθώς με την εργασία εξ΄αποστάσεως, δίνεται η δυνατότητα σε καθηγητές ιδιαίτερων μαθημάτων - οι οποίοι κατέχουν ήδη ένα μεγάλο μερίδιο της αγοράς - να διεκδικήσουν μαθητές από όλη την επικράτεια.   Η τηλεργασία άλλαξε βιαίως τρόπους σκέψεις και πρακτικές. Ο άνθρωπος ενός εκατομμυρίου ετών όμως επιβίωσε και κυριάρχησε κυρίως λόγω ενός χαρακτηριστικού του: ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ!

του Κ. Παπαγιαννούλη

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 1 Τα βαθμολογικά αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων δεν αντικατοπτρίζουν το γνωστικό υπόβαθρο των υποψηφίων, διότι είναι ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ και όχι εξετάσεις γνώσεων όπως οι απολυτήριες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη δεκαετία του 70 που θεωρείται σπουδαία από τους νυν εξηντάρηδες τα θέματα σε σχέση με τα σημερινά ήταν αφελώς παιδικά! Η δυσκολία των θεμάτων αναπροσαρμόζεται στο εκάστοτε επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, εντός της συνήθους βαθμολογικής κλίμακας. Έτσι για παράδειγμα, αν όλα τα θέματα των μαθηματικών είναι δύσκολα, τότε υπάρχει η τάση για μαζικές πτώσεις μορίων. Αν πάλι τα μισά είναι εύκολα και τα άλλα μισά είναι δύσκολα, τότε υπάρχει τάση βαθμολογικής συσσώρευσης στη μέση της κλίμακας. Το ιδανικό της γραμμικής αναλογικής επίτευξης δυσκολίας θεμάτων σπανίως επιτυγχάνεται. Όταν σπανίως επιτυγχάνεται, τότε οι βαθμοί διασπείρονται ομοιόμορφα κατά μήκος της βαθμολογικής κλίμακας.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 2 Οι μαθητές δεν έγιναν ξαφνικά μπουμπούνες μέσα σε ένα χρόνο. Οι καθηγητές δεν χάλασαν ξαφνικά. Έτσι κι αλλιώς η ύλη στα θετικά τουλάχιστον μαθήματα είναι παρόμοια με των πρωτοετών ξένων πανεπιστημίων.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 3 ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ που λέει ότι ναι μεν έχουν προοπτικές μεταπτυχιακών οι μαθηματικοί αλλά δεν παύει να τρομάζει η δραματική ανεργία των εκπαιδευτικών κάθε ειδικότητας. Εξαίρεση αποτελούν οι χημικοί οι οποίοι μια χαρά αποκαθίστανται στις όποιες μη εκπαιδευτικές θέσεις. Οι φροντιστές γνωρίζουν καλώς ότι τα τμήματα χημείας έχουν σταθερή βαθμολογική αξία και δυσεύρετο πλέον εκπαιδευτικό προσωπικό για τα φροντιστήρια. Ανάλογα, αντί για Μαθηματικό τμήμα στην επαρχία με 2ο πεδίο, είναι προτιμητέο Οικονομικό τμήμα 4ου πεδίου και μάλιστα σε μεγάλο αστικό κέντρο.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 4 Κάθε παραγωγικό κράτος οφείλει να ενθαρρύνει σπουδές με αντίκρισμα στην παραγωγική διαδικασία. Ο πλούτος του κράτους σχετίζεται με παραγωγικές διαδικασίες. Το κράτος παρέχει τη δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση προκειμένου να αναπτύσσεται και όχι για να δημιουργεί αποδέκτες επιδομάτων ανεργίας. Οφείλει να εποπτεύει τη σύζευξη σπουδών και αγοράς εργασίας. Δεν φτάνει να δίνει όλες τις δουλειές του στο ΕΜΠ για να θεωρούμε έτσι το Μετσόβιο αυτοχρηματοδοτούμενο.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 5 Αν μπει βάση εισαγωγής τότε ευνοήτως θα κλείσουν τα μισά περιφερειακά ιδρύματα. Αν μπει βάση σε συγκεκριμένο μάθημα, ομοίως θα κλείσει το ένα τρίτο των περιφερειακών ιδρυμάτων. Οι μέχρι πρότινος συντελεστές βαρύτητας ανά πεδίο είναι σαφέστατα η σοφότερη λύση. Η άποψη «Ας κλείσουν» είναι μάλλον ανώριμη και αφελής. Η σοφότερη άποψη είναι να συνεχιστεί με μελέτη το σχέδιο ‘’Αθηνά’’.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 6 ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΑΒΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΩΝΟΥΝ ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΑΦΑ. Ένα caterpillar σκάβει αύλακα αστικής αποχέτευσης οδοποιίας μήκους 1Km μέσα σε μία εβδομάδα ενώ θα χρειάζονταν 20 εργάτες για ένα μήνα και βάλε. Ένα Johndeer χρειάζεται 1 ώρα το πολύ να οργώσει ένα στρέμμα εκεί που θα χρειάζονταν 10 εργάτες για μιά εβδομάδα. Αντιστρόφως, απαιτούνται 5 skilled developers για 3 μήνες να αναπτύξουν λογισμικό για οικονομικό οργανισμό εκεί που δεν υπήρχε τίποτα.

ΕΣΜΟΣ Νο 1 Είναι πολύ εύκολο το να κατακρίνεις. Είναι λυτρωτικό για όλα τα δεινά που έχεις υποστεί. Η πιο εύκολη ψυχοθεραπεία είναι η κατάκριση. Όλα τα επικοινωνιακά μέσα βρίθουν από κατάκριση. Η σωστή έκφραση δεν είναι ότι όλοι έχουν άποψη αλλά ότι όλοι έχουν κατάκριση. Και ο γράφων μετά βίας συγκρατεί την τάση για κατάκριση. Κατά βάση η παράγραφος αυτή είναι μία συγκαλυμμένη κατάκριση!

ΕΣΜΟΣ Νο 2 Δεν φταίνε ποτέ οι τελευταίοι κρίκοι μιας αλυσίδας. Δεν φταίνε οι μαθητές. Δεν φταίνε οι καθηγητές της μέσης και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν φταίνε οι φροντιστές. Δεν φταίνε οι γονείς. ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;